Κυριακή 1 Απριλίου 2012

ΞΕΝΙΤΙΑ ❀

Πόσο δύσκολο να αφήσουμε την πόλη που μεγαλώσαμε ; Άλλο τόσο δύσκολο είναι να αφήσουμε την ίδια μας την πατρίδα.
Οι καιροί είναι δύσκολοι και όσο περνάνε τα χρόνια η Ελλάδα από τους ίδιους τους πολιτικούς που την κυβερνούν γυρνάει 40 χρόνια πίσω. Να αγωνιστούμε για το δικό μας καλό ;  για το καλό της πατρίδας μας ; για το μέλλον μας ; 
Οι καταστάσεις μας φέρνουν σε αδιέξοδο. Πώς να αφήσω τις αναμνήσεις μου για να φτιάξω το μέλλον μου, αφού  κατά την γνώμη μου το παρελθόν φτιάχνει το μέλλον. Κοιτάμε μπροστά αλλά για να γίνουμε κάποιοι στη κοινωνία έχουμε περάσει από το "χθες".
 Μιλάμε για ελευθερία λόγου αλλά δεν τολμάμε να εκφράσουμε άποψη πλέον λόγο φόβου να εκφράσουμε την ιδεολογία μας. 
Προσπαθούμε να βρούμε δουλειά αλλά δεν τα καταφέρνουμε. Η μόνη λύση είναι το εξωτερικό που εκεί δεν σε κρίνουν από την ιδεολογία σου αλλά  πως θα προσφέρεις στη κοινωνία. Μετά αρχίζουν οι σκέψεις και τα ερωτηματικά. 
  • Γιατί να προσφέρω κάτι σε άλλη χώρα και όχι στη δική μου ; 
  • Γιατί να αναγκάζομαι να αφήσω τη χώρα μου και τους ανθρώπους που με αγαπάνε;
  • Αξίζει ένα καλύτερο οικονομικό μέλλον σε μία ξένη χώρα απ'ότι στην Ελλάδα ;
    Για μένα η συναισθηματική αξία είναι πιο σημαντική. Όσες βόλτες και να κάνω όσες σκέψεις και να περάσουν από το μυαλό είναι δύσκολο να πάρω μία απόφαση να αφήσω την Χώρα μου. Δεν το θεωρώ να ξεφύγω από την καθημερινότητα διότι πιστεύω ότι κάνω αυτό που θέλουν οι πολιτικοί, να εγκαταλείψουμε τη χώρα μας για να κυριαρχούν οι ξένοι και να χρηματοδοτούν με τον δικό μου κόπο.

Θα αγωνιστούμε για το μέλλον μας και θα υπερασπιστούμε την αξία της ελευθερίας στη χώρα μας.Τι πιο όμορφο από το να ξυπνάμε το πρωί και να κοιτάμε τον ήλιο με τη σκέψη ότι θα περπατήσουμε στα ίδια μέρη θα μιλήσουμε με τα άτομα που αγαπάμε και θα σχεδιάζουμε το μέλλον μας μαζί.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου