Μια ξανθιά, μια μελαχροινή και μια κοκκινομάλλα...

Μια ξανθιά, μια μελαχροινη και μια κοκκινομάλλα εργάζονταν σε μία τράπεζα...

Θα μπορούσε να είναι η αρχή για ένα ακόμη ανέκδοτο.. δυστυχώς όμως, για τους πολίτες που βρίσκονταν σε υποκατάστημα της εθνικής σήμερα και περίμεναν στην ουρα, δεν είναι...

Ας τα πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Πήγα σήμερα στην τράπεζα για να ανοιξει λογαριασμο μισθοδοσίας μια φίλη μου. Βρισκόμαστε έξω από το υποκατάστημα της περιοχής μας και περιμένουμε στην ουρά για να μπούμε.. Όπως συνηθίζεται στα υποκαταστήματα της συγκεκριμένης τράπεζας έχει ουρά για να μπεις, ουρά για να εξυπηρετηθείς ΚΑΙ ουρα για να βγείς από το κατάστημα.

Μπαίνουμε μέσα βρίσκουμε την ουρά στην οποία έπρεπε να στηθούμε για να κάνουμε τη δουλεία μας και περιμένουμε. Μπροστά μας είχαμε τουλάχιστον 10 άτομα και στα γραφεία από τα οποία θα εξυπηρετούμασταν καθόντουσαν μία ξανθια μια μελαχροινή και μια κοκκινομάλλα... Η ξανθιά δούλευε, η μελαχροινή έλεγε αστεία στην κοκκινομάλλα και η κοκκινομάλλα έτρωγε. Φανερα εκνευρισμένοι με την κατασταση οι περισσότεροι από εμάς σχολίαζαν. Αποφασίζω λοιπόν να πάω στην προισταμένη.

"Τα κορίτσια κάνουν πρακτική, είναι απλοί παρατηρητές."

Επιστρέφω στη θέση μου και σηκώνεται η ξανθιά από το γραφείο της να εκτυπώσει κάτι. Τότε είναι που ανάψανε τα αίματα!

Εντάξει δε λέω, είναι η πρακτική σας άσκηση και είστε λόγω αυτού παρατηρητές, αλλα ρε κοπελιές πρέπει δηλαδή να σηκωθεί να εκτυπώσει αυτή που ήδη εξυπηρετεί τον κόσμο; Δε θα ήταν πιο αποδοτικό να πηγαινε μια δεύτερη, τουλάχιστον να κάνει την εκτύπωση;

Και ναι οκ, πείνασες και θες να φας! Δε το βρίσκεις "λιγάκι" προκλητικό να έρχεσαι και να τρως μπροστα σε τόσο κόσμο που περιμένει, και να σε βλέπει ότι αντί να τον εξυπηρετείς κάθεσαι και "το ξύνεις".

Φυσικά, η Μ., η κοκκινομάλλα, δεν είχε την ίδια άποψη με την κυρία που άρχισε να φωνάζει για τα παραπάνω και θεώρησε ότι είναι πρέπον να φωνάξει και αυτή.

"Αν είναι δυνατόν πρωί πρωί!"
Είπε μετά την μικρή φιλονικία με την κυρία και σηκώθηκε αγανακτισμένη. Τότε μπλέχτηκε μία ανώτερη για να ηρεμήσει τα πράγματα και η Μ. χάθηκε στο εσωτερικό του υποκαταστήματος.

Από ότι φάνηκε πρέπει να φωνάξεις για να γίνει δουλειά στην Ελλάδα.

Η Μ. μπήκε και δούλευε μέσα, η ξανθιά δούλευε έτσι και αλλιώς και ξαφνικά βρέθηκαν δουλειές για να κάνει και η μελαχροινή. Μάλιστα εξυπηρέτησε και η τέταρτη υπάλληλος για να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα.

Αυτό όμως δεν ήταν το τέλος της περιπέτειας στην τράπεζα.

Είσαι μία τράπεζα που πάντα έχεις πολυάριθμες ουρές να εξυπηρετήσεις. Εχουν πάρει συνταξη δύο υπάλληλοι σου και δεν έχεις αξιωθεί να τους αντικαταστήσεις με αποτέλεσμα να δουλεύουν τρία από τα έξι ταμεία. Μου βάζεις ατομα που κάνουν την πρακτική τους να εξυπηρετούν στην υποδοχή, που από μόνο του αυτό μειώνει την παραγωγικότητα λόγω της απειρίας τους, έχουν μόνο έναν υπολογιστή σε χρήση ενώ ο άλλος κάθεται κλειστός μπροστά τους και σαν να μην έφταναν όλα αυτά έχεις και ένα σύστημα για πέταμα!

Με αποτέλεσμα; Μόλις είπαμε οκ θα τελειώσουμε επιτέλους και ήρθε και η σειρά μας έπεσε το σύστημα από την Αθήνα και περιμέναμε μισή ώρα επιπλέον για να εξυπηρετηθούμε.... Το σύνολο; Δυόμιση ώρες για ένα άνοιγμα λογαριασμού!...

Ιωάννα Δ.