Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, η ανεργία, η διάφορες αρρώστιες και όλα αυτά που ακούμε κατά καιρούς έχουν φτάσει τον άνθρωπο σε κατάθλιψη και να καταφεύγει σε ψυχολόγους και ψυχαναλυτές για να θεραπευτεί. Είναι όμως έτσι τα πράγματα η όχι; Έρευνες δείχνουν πως τα τελευταία 5 χρόνια το ποσοστό κατάθλιψης σε ηλικία 20 -35 έχει φτάσει στο 45%. Είναι πραγματικά πολύ λυπητερό νέοι άνθρωποι που πρέπει να έχουν δίψα για ζωή και είναι δημιουργικοί πέφτουν σε κατάθλιψη .
Πως μπορούμε άραγε να καταλάβουμε αν είμαστε καταθλιπτική η όχι;Τα άτομα που πάσχουν από αυτή την αρρώστια είναι συνήθως κυκλοθυμικά αλλάζει δηλαδή η διάθεση τους από την μια στιγμή στην άλλη, ένα σύμπτωμα που έχουν είναι πως δεν χαμογελούν πότε είναι πάντα κακοδιάθετη και δεν θέλουν να βρίσκονται σε πολύ κόσμο.Φυσικά αυτά τα άτομα δεν θέλουν να ζουν γιορτές ( Χριστούγεννα , Πάσχα, καρναβάλια),δεν είναι κοινωνικά και γενικά κλείνονται στον εαυτό τους .
Είναι πραγματικά μια πολύ άσχημη αρρώστια που ίσως κάποιους να τους ακολουθεί σε όλη τους τη ζωή.Τρόποι αντιμετώπισης είναι συνήθως τα φάρμακα ανάλογα με το βαθμό κατάθλιψης που έχει ο κάθε άνθρωπος, κάποιοι όμως καταφεύγουν και σε ψυχαναλυτές- ψυχολόγους που τους βοηθούν μέσα από κάθε συνεδρία να νιώσουν καλύτερα και να βρουν την δύναμη να το ξεπεράσουν . Από την άλλη υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να το ξεπεράσουν από μόνοι τους με τη βοήθεια συγγενών και φίλων σε ελαφριά μορφή κατάθλιψης όμως.
Είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε πως πρέπει να συμπεριφερθούμε σε τέτοιου είδους άτομα : δεν πρέπει πότε να τους πιέζουμε για τίποτα και να προσπαθούμε να κάνουμε πράγματα μαζί τους που τους ευχαριστούν είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να έχεις ανθρώπους που είναι καταθλιπτικοί γιατί όχι μόνο δεν ξέρουμε πώς να συμπεριφερθούμε αλλά αισθανόμαστε άσχημα και εμείς οι ίδιοι.
Πως μπορούμε άραγε να καταλάβουμε αν είμαστε καταθλιπτική η όχι;Τα άτομα που πάσχουν από αυτή την αρρώστια είναι συνήθως κυκλοθυμικά αλλάζει δηλαδή η διάθεση τους από την μια στιγμή στην άλλη, ένα σύμπτωμα που έχουν είναι πως δεν χαμογελούν πότε είναι πάντα κακοδιάθετη και δεν θέλουν να βρίσκονται σε πολύ κόσμο.Φυσικά αυτά τα άτομα δεν θέλουν να ζουν γιορτές ( Χριστούγεννα , Πάσχα, καρναβάλια),δεν είναι κοινωνικά και γενικά κλείνονται στον εαυτό τους .
Είναι πραγματικά μια πολύ άσχημη αρρώστια που ίσως κάποιους να τους ακολουθεί σε όλη τους τη ζωή.Τρόποι αντιμετώπισης είναι συνήθως τα φάρμακα ανάλογα με το βαθμό κατάθλιψης που έχει ο κάθε άνθρωπος, κάποιοι όμως καταφεύγουν και σε ψυχαναλυτές- ψυχολόγους που τους βοηθούν μέσα από κάθε συνεδρία να νιώσουν καλύτερα και να βρουν την δύναμη να το ξεπεράσουν . Από την άλλη υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να το ξεπεράσουν από μόνοι τους με τη βοήθεια συγγενών και φίλων σε ελαφριά μορφή κατάθλιψης όμως.
Είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε πως πρέπει να συμπεριφερθούμε σε τέτοιου είδους άτομα : δεν πρέπει πότε να τους πιέζουμε για τίποτα και να προσπαθούμε να κάνουμε πράγματα μαζί τους που τους ευχαριστούν είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να έχεις ανθρώπους που είναι καταθλιπτικοί γιατί όχι μόνο δεν ξέρουμε πώς να συμπεριφερθούμε αλλά αισθανόμαστε άσχημα και εμείς οι ίδιοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου