photo collage by me

Δεν ξέρω αν φταίει η εθνική επέτειος, που μόλις πέρασε ή μάλλον η αφορμή για 3ήμερο, όπως τη μεταφράζουν οι Έλληνες σήμερα, αλλά κάτι πατριωτικό ξύπνησε μέσα μου (παραδόξως!) και θα ήθελα να το μοιραστώ.

Σε μια εποχή γενικής κρίσης η εξύμνηση ιστορικών στιγμών μοιάζει ύβρις και θα έπρεπε να σύρουμε τους υπαίτιους ‘επί ασπαλάθων’, όπως θα έλεγε ή μάλλον έγραφε ο Σεφέρης. Αλλά, ευτυχώς, η κατάσταση αυτή έχει και τη θετική της όψη, απ’ τη στιγμή που ίσως καταφέρει να βάλει και λίγο μυαλό σ’ έναν κοιμισμένο λαό μεν, απόγονο ενός λαμπρού πολιτισμού δε.

Η Ελλάδα αφενός, εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης, αφού αποτελεί το λιμάνι για τρεις ηπείρους και αφετέρου λόγω των υψηλής ποιότητας προϊόντων, που παράγει, έχει γίνει παρά πολλές φορές, όπως μας έχει διδάξει η ιστορία, στόχος μεγάλων κατακτητών. Το θετικό είναι ότι κανείς δεν τα είχε καταφέρει άμεσα, δηλαδή με πόλεμο. Όταν όμως η ειρήνη εξαπλώθηκε στο δυτικό κόσμο, ξεκαθάρισε το τοπίο για το ποίοι τον διοικούν. Έχουμε, λοιπόν, μέσα στις υπερδυνάμεις την γνωστή σε όλους μας  Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία ανήκουμε και εμείς. Τα κεφάλια της Ε.Ε. αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν και με το νόμο, χωρίς άμεσο πόλεμο τον ακρογωνιαίο λίθο της Ευρώπης, την Ελλαδίτσα δηλαδή. Εκτός απ’ τους οικονομικούς ‘κατασκόπους’, που έστειλε να επιθεωρούν την κατάσταση, επέβαλε και βαριά μέτρα για τους πολίτες της χώρας μας. Που μας οδήγησαν όλα αυτά? Σ’ ένα λαό αγανακτισμένο να δουλεύει (όσοι δουλεύουν, δηλαδή) για ψίχουλα και σε μία νέα γενιά που μεταναστεύει. Ναι, κυρίες και κύριοι! Οι αιώνιες προσπάθειες να μας εξουσιάσουν επέφεραν επιτέλους καρπούς. Η Ελλάδα οδηγείται σε μια χώρα φθηνών εργατικών χεριών, να δουλεύουν ακατάπαυστα για να παράγουν τα υπέροχα προϊόντα μας και να τα εμπορεύονται τα μεγάλα ψάρια έναντι υπέρογκων ποσών, στα πλαίσια, βέβαια, της Ε.Ε..

Το αποφάσισαν και σιγά-σιγά και μεθοδικά θα το καταφέρουν. Αν οι Έλληνες δεν ξυπνήσουν εντελώς, θα καταντήσει η μητέρα της δημοκρατίας και της φιλοσοφίας μια ευρωπαϊκή τριτοκοσμική χώρα. Ούτως ή άλλως έχει ήδη αρχίσει να γίνεται με μια παρακμάζουσα παιδεία και μια σχεδόν μηδαμινή υγεία, που κανείς εν τω μεταξύ δε τους δίνει σημασία, σε συνδυασμό με μισθούς, που δεν αρκούν ούτε για τα βασικά. Σας θυμίζει τίποτα?