Η Κρήτη το Φθινόπωρο

Ο Σεπτέμβριος στην Κρήτη ουσιαστικά δεν είναι φθινόπωρο, αλλά πολύ περισσότερο καλοκαίρι. Στις παραλίες υπάρχει ακόμα αρκετός κόσμος κι οι τελευταίοι τουρίστες επισκέπτονται το νησί. Βροχές πέφτουν αλλά όχι συχνά και οι μέρες αρχίζουν να μικραίνουν. Ο Οκτώβριος εξακολουθεί να είναι ζεστός κι αρκετά ξηρός μήνας με δυνατούς ανέμους και λίγη βροχή. Ο πιο «φθινοπωρινός» μήνας στην Κρήτη είναι ο Νοέμβριος με αρκετές βροχές,  πολύ κρύο και τα πρώτα χιόνια να πέφτουν στα ορεινά.

Το γαλάζιο της θάλασσας ποτέ δεν λείπει από την Κρήτη, αλλά εξίσου σημαντικά είναι τα βουνά της κι οι μικρές εύφορες πεδιάδες της. Το φθινόπωρο είναι η αιτία να απομακρυνθούμε για λίγο από τη θάλασσα και να στραφούμε στην άγνωστη ενδοχώρα της Κρήτης, στα όμορφα χωριά της τα οποία ακόμα διατηρούν τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα με τους αμπελώνες, τους ελαιώνες και την μαγεία της φύσης να τα περιβάλλει. Τα βουνά πάντα δεσπόζουν στο βάθος του ορίζοντα και το χιόνι ασπρίζει στις κορφές τους. Η παρουσία τους είναι φιλική κι η Κρητική ψυχή ταυτίζεται μ' αυτά. Κοντά στα βουνά η βλάστηση αλλάζει, γίνεται πιο άγρια και πιο επιβλητική. Δεν κυριαρχεί πια η ελιά και τα αμπέλια αλλά τα κυπαρίσσια, οι βελανιδιές, οι καστανιές και τα πλατάνια που το φθινόπωρο τα φύλλα τους παίρνουν όλες τις αποχρώσεις του χρυσού και του κόκκινου δημιουργώντας παραμυθένιες εικόνες.