An American Crime 2007

Drama Crime Biography

Ο Λέστερ είναι υπάλληλος ενός τσίρκου και πατέρας της 16χρονης Σύλβια (Έλεν Πέϊτζ) και της 15χρονης Τζένι (Χέϊλι Μακφαρλαντ), ο οποίος πρέπει να εργαστεί με την γυναίκα του σε πανηγύρια σε διάφορες πόλεις της πολιτείας. Έτσι αποφασίζει το καλοκαίρι του 1965, να αφήσει τις κόρες του υπό την φροντίδα της Γερτρούδης Μπανιζέφσκι (Καθρίν Κίνερ) για λίγο καιρό με αντάλλαγμα 20 $ την εβδομάδα. Η Γερτρούδη είναι μία γυναίκα φαινομενικά θρησκόληπτη, αρκετά νευρική, με έξι συνολικά παιδιά που περνά δύσκολες οικονομικές στιγμές. Όποτε η επιταγή που περίμενε από τον Λέστερ καθυστερούσε, συμπεριφερόταν βίαια στα κορίτσια χτυπώντας τα δυνατά με μία δερμάτινη ζώνη. Η μεγάλη της κόρη, Πόλα (Άρι Γκρέινορ) σε νεαρή ηλικία μένει έγκυος και το εκμυστηρεύεται στην Σύλβια, διευκρινίζοντάς της πως δεν πρέπει να μάθει κανείς τίποτα γι’ αυτό. Ένα βράδυ σε έναν καβγά της Πόλα με το αγόρι της, Μπράντλεϊ, η Σύλβια τους άκουσε τυχαία και προκειμένου να σώσει την Πόλα από την επιθετική του συμπεριφορά, του είπε ότι είναι έγκυος και να την αφήσει ήσυχη. Αυτό δεν άρεσε καθόλου στην Πόλα και όταν γύρισε στο σπίτι είπε στην μητέρα της πως η Σύλβια διαδίδει άσχημες φήμες για την ίδια. Όταν τα άκουσε η Γερτρούδη θεώρησε πως έπρεπε να κάνει την Σύλβια με κάποιο τρόπο να ζητήσει συγγνώμη αλλά και να την τιμωρήσει. Έτσι ξεκινά να την βασανίζει με τσιγάρα σβήνοντάς τα επάνω της. Η Σύλβια και η Τζένι μετά από όλα αυτά προσπάθησαν να τηλεφωνήσουν στους γονείς τους για να τους ενημερώσουν για την άσχημη κατάσταση που επικρατούσε χωρίς όμως να τα καταφέρουν με αποτέλεσμα να το μάθει η Γερτρούδη και να ξεσπάσει για άλλη μια φορά πάνω στην Σύλβια. Μόνο που αυτή η φορά ήταν και η αρχή του τέλους της Σύλβια. Η Γερτρούδη αφού χάραξε με γυαλιά την Σύλβια την έσπρωξε από τα σκαλιά που οδηγούσαν στο υπόγειο του σπιτιού της. Εκεί την έδεσε και την παράτησε μόνη της ενώ επέτρεπε στα παιδιά της αλλά και στα παιδιά των γειτόνων της να την χτυπούν ,να την κλωτσάνε και να της χαράζουν το κορμί.

Αναφορά σε αληθινές μαρτυρίες

Στις 26 Οκτωβρίου του 1965, κάποιος τηλεφώνησε στην αστυνομία της πολιτείας της Ιντιάνας, που έλεγε πως ένα νεαρό κορίτσι είχε πεθάνει. Το τηλεφώνημα έγινε από έναν τηλεφωνικό θάλαμο σε ένα βενζινάδικο κάπου έξω από την πόλη. Ο άγνωστος που τηλεφώνησε ήταν ένας έφηβος, ο οποίος ακούγονταν αρκετά νευρικός, και καθοδήγησε την αστυνομία στην διεύθυνση όπου θα ανακάλυπτε το νεκρό κορίτσι. Όταν η αστυνομία έφτασε στην διεύθυνση που τους είχε δώσει ο άγνωστος νεαρός, βρήκε το κακοποιημένο σώμα της 16χρονης Σύλβια Μαρί Λίκενς.

Ήταν γεμάτη μελανιές, είχε πάνω της περισσότερες από 100 μικρές πληγές οι οποίες δημιουργήθηκαν από τσιγάρα, σε κάποια σημεία της έλειπαν κομμάτια από το δέρμα της και πάνω στο στομάχι της είχε χαραγμένη την πρόταση “Είμαι πόρνη και είμαι περήφανη γι’ αυτό ”.

Η υπόθεση γι’ αυτό το φρικτό έγκλημα αφήνεται στα χέρια της δικαιοσύνης η οποία έκρινε και απέδωσε στους ενόχους τις ανάλογες ποινές.

Κριτικές…

Για ορισμένους…

Η ταινία είναι ιδανική για όσους επιζητούν την ανατριχιαστική "ταυτοποίηση" στην δραματική ιστορία ενός απίθανου πραγματικού γεγονότος, μια ιστορία που συνοψίζεται στη φράση "Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΞΑΝΑΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ". Βεβαίως ο Γολγοθάς, τα πάθη και η σταύρωση τελικώς δεν έφεραν την Άνάσταση αλλά αντίθετα την οργή μας για την σιωπηλή πλειοψηφία που κρατά τις τύχες της μικροαστικής τοπικής κοινωνίας στα χέρια της. Εξαιρετικές ερμηνείες σε ένα δράμα, που αγγίζει κάθε καρδιά και φτάνει στα όρια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και λογικής.

Ενώ για κάποιους άλλους…

Μια ταινία που ενώ δεν θα σε κρατήσει σε συνεχή εγρήγορση, ποτέ δεν θα χτυπήσει δημιουργικό κέντρο. Ο άπειρος σκηνοθέτης Tommy O’Haver δεν ξεκαθαρίσει το τι πραγματικά θέλει να μας πει και δεν έχει καν τον τρόπο για να το πράξει. Τελικά μας δίνει μια σοφτ εκδοχή της παράνοιας και αφήνει πολλές λεπτομέρειες αναπάντητες, κρίσιμες όμως για την νοημοσύνης μας. Το φιλμ θα ενδιαφέρει πολύ κόσμο, ίσως αποκτήσει και καλτ υπόσταση, αλλά αυτό θα είναι αποτέλεσμα του αυτόνομου ενδιαφέροντος της αληθινής ιστορίας, με μία μεγάλη δόση βοήθειας από τις καλές ερμηνείες του καστ. Αν πάλι σας ακολουθήσει το μπέρδεμα που ακολούθησε και εμένα κατά την έξοδο, τότε απλά σαν θεατές συγκρατήστε το ότι δεν αρκεί να είσαι άνθρωπος, για να είσαι ανθρώπινος...

Προσωπικά…

Η ταινία αποζημιώνει τον θεατή και δεν του δημιουργεί τον παραμικρό ενδοιασμό για την επιλογή του. Η δραματικότητα των σκηνών σε συνδυασμό με το ότι η ιστορία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα καθηλώνει και διατηρεί το ενδιαφέρον καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας.

Κάθε θεατής μπορεί εύκολα να μπει στη θέση των ηθοποιών , κυρίως της πρωταγωνίστριας , λόγω των εξαιρετικών ερμηνειών που αγγίζουν κάθε καρδιά και ίσως ξυπνούν γεγονότα και μνήμες που ορισμένοι από αυτούς έχουν προξενήσει η έχουν παθητικά βιώσει και τα έχουν κρύψει βαθιά μέσα τους με σκοπό να ξεχάσουν.

Η κακοποίηση οποιουδήποτε ανθρώπου πόσο μάλλον ενός μικρού κοριτσιού δεν μπορεί παρά μόνο να μας συγκινήσει να μας αφυπνίσει και να μας καθηλώσει.