Σήμερα, πρωί πρωί, αποφάσισα να ανοίξω το ραδιόφωνο και να ακούσω μουσική. Το πρώτο τραγούδι που άκουσα είχε στίχους: "... είσαι κεφάλι αγύριστο γι' αυτό άντε στον αγύριστο...". Το δεύτερο νόμισα ότι ήταν διαφήμιση του Hondos, αλλά όοοοχι, "όντως" έλεγε. Θα είπε και εκατό φορές "όντως" μέσα σε 3 λεπτά! Στο τρίτο πια, οι στίχοι ήταν "...μη σώσεις κι έρθεις να με δεις...".
Δεν πιστεύω ότι πρέπει να ακούμε μόνο ένα είδος μουσικής. Όχι δεν λέω ότι πρέπει να ακούμε μόνο "ποιοτικά" τραγούδια. Αλλά αυτά τα τραγούδια πρωί πρωί; Με τίποτα.
Κατά τη γνώμη μου έπρεπε να είναι τα μεταμεσονύχτια τραγούδια. Να ακούγονται σε ώρες που αυτός που τα ακούει, είναι πιθανό να μην είναι και πολύ νηφάλιος. Αν ο άλλος έχει πιεί μερικά ποτά, μια χαρά του φαίνονται, τα χορεύει κιόλας!
Υ.Γ. Μια απορία έχω πάντα. Ποιος πληρώνει γι' αυτούς τους στίχους;!
Image courtesy of [digitart] / FreeDigitalPhotos.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου