Όλα για τα λεφτά

Στόχος είναι τα λεφτά. Τίποτα δε γίνεται χωρίς αυτά. Πεινάς; Θες αυτά. Θες κάτι να πιεις; Επίσης. Δεν έχεις τι να κάνεις; Που να κάτσεις; Με ποιον να πας; Καλώς ή κακώς σου χρειάζονται. Μέχρι κι εμείς αυτά κοιτάμε. Μέχρι και η Τζούλια μας λέει ότι εκείνο το ...μοιραίο αλλά απολαυστικό βράδυ δεν ήταν μόνη με τον ...Ιαν Σκότ αλλά με αρκετούς. Δεν πήγε μόνο με αυτόν αλλά και με άλλους(από την στιγμή που λέει ότι δεν ήταν συνεργάτες της).

Δεν είναι όμως κακό που όλοι κοιτάνε το συμφέρον; Πόσα δίνεις, πόσα παίρνεις; Έχεις βρει κανέναν καλό γκόμενο να του τα μασάς; Τί θα λέγατε να γυρίσουμε όλοι μαζί μια τσόντα; Να βάλουμε και τους καθηγητές μας μέσα; Θα τσιμπήσει στο λιανεμπόριο. Τί λέτε βρε παιδιά; Που πήγαν τα προγράμματα; Που πήγαν οι σπουδές μας; Δημοσιογράφοι όλοι θα γίνουμε ή χακεράκια; Παιδιά θα μας φάνε ζωντανούς. Θα μας κάνουν παϊδάκια. Λίγα και καλά συμβουλεύω.


Γι αυτό κι εμείς κάτι ξέρουμε. Ξέρουμε ποιον να εμπιστευόμαστε. Τον δάσκαλο εννοείται. Ποιο δάσκαλο; Δική μας επιλογή. Μια φορά έχουμε ένα αποκούμπι. Θέλουμε όμως τον δάσκαλο; Τον θέλουμε πραγματικά; Ζητάμε μια ζωή να ναι δίπλα μας; Στο χέρι μας; Στο δεξί ή το αριστερό; Ας μη κοιτάμε βαθμούς τότε και ειδικά των άλλων παιδιών και πόσα μαθήματα χρωστάει ο καθένας. Όσο για την πτυχιακή και την πρακτική ας αφήσουμε να κρίνουν εκείνοι. Μια φορά θα τον βάλω τελευταίο γιατί κι εγώ τους βαθμούς κοιτάζω. Τόσα χρόνια πια σας έμοιασα. Άλλωστε στο internet είναι πρώτος.