Της ζωής τα βήματα

Γενικά, η ζωή αποτελείται από αλυσίδες βημάτων. Κάθε βήμα έχει τη δική του μετεξέλιξη και υπευθυνότητα. Προϊόν ωρίμου σκέψεως ή αυθορμητισμού, ακόμη και ανεμελιάς, έρχεται σε αλληλεπίδραση με τα βήματα των συνανθρώπων εις διάπλαση της ανθρώπινης διαύγειας, συνένωσης ή περιπλοκής, ατενίζοντας χέρι-χέρι ως προς το πιο ψηλό βουνό.  

Κατ' ουσίαν κανείς δε ζει μόνος του. Γι' αυτό κάποιος ανώτερος έχει φροντίσει την καθοδήγηση από άξιους συνοδοιπόρους, προς εμπιστοσύνη, συντροφιά, επίτευξη, αλληλοβοήθεια και καθ ησυχασμό όπως οι φίλοι, οι καθηγητές και οι γονείς, δημιουργώντας εν καιρώ συνειρμούς και αναμνήσεις.

Υπάρχουν όμως κι επιλογές τις οποίες τις κάνει κάποιο άτομο εξ αφελείας, σε σύγκρουση με τα υπόλοιπα, αναλαμβάνοντας τα αντίστοιχα ρίσκα κι ευθύνες, αλλά κάτι τέτοιο ίσως και να μην έχει εν τω πλησίον και τα πιο θεμιτά αποτελέσματα.

 Επειδή, όμως, όπως προείπα, συμπορεύεται κι από ευθύνες, συντελεί λόγο προς την ωριμότητα ψάχνοντας την άκρη του νήματος και τη στροφή προς την επιτυχία. Καλό όμως είναι να αφουγκραζόμαστε και μια δεύτερη άποψη. 

            Επομένως, η ζωή αποτελεί πόρισμα ευκαιριών μα κι εμποδίων, το καθετί με τη δική του σημασία που είτε θα αναδείξει την σημαντικότητά της, το μέτρο («πάν μέτρον άριστον») ή  την αναγκαιότητα προς την έρευνα και την ομαδοποίηση.