Το laptop
μου το τελευταίο τρίμηνο δεν είναι καλά, μα καθόλου καλά, λέμε. Σέρνεται!
Λειτουργεί με υπερβολικά αργούς ρυθμούς, κολλάει, μου εμφανίζει 15 παράθυρα
κατά την εκκίνηση και του παίρνει για να κλείσει πάνω από 5 λεπτά. Με λίγα
λόγια φώναζε απεγνωσμένα ότι θέλει format. Αφού αγόρασα καινούργιο εξωτερικό σκληρό δίσκο για back-up, εφ’ όσον ο παλιός κάηκε και αφού
έκανα back-up……άρχισα. Έχοντας με
ρωτήσει γύρω στις 7 φορές αν είμαι σίγουρη έκανε επιτέλους format, επειδή ευτυχώς το έχει ήδη
εγκατεστημένο και κάνει μόνο του.
And here we
are…
Ο κατά τα τελευταία 3 χρόνια υπολογιστής μου στεκόταν
απέναντι μου άδειος και με αμνησία να με ρωτάει πως με λένε και να περιμένει να
τον ξανακάνω turbo,
όπως πριν. Και σε αυτό το σημείο είναι, που αρχίζουν τα δύσκολα…
Ακόμα πονάει το δάχτυλό μου απ’ τα πολλά next, next, I agree,
finish, για να καταφέρω
να εγκαταστήσω τις 2 σελίδες (όταν τα κατέγραψα) προγράμματα, που είχα μέσα.
Ακόμα και τώρα που άνοιξα το word για να γράψω την ανάρτηση αυτή, έπρεπε να πατήσω πάλι τα next μου για την αυτόματη διόρθωση
στα αγγλικά. Γι’ αυτό μια φιλική συμβουλή: αφήστε τους υπολογιστές σας να
κολλάνε, γιατί το να κάνεις re-install σε όλα τα προγράμματα
είναι πολύ σπαστικό τελικά, ειδικά αν είναι πολλά σαν και εμένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου