Σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο υπάρχουν μύθοι που παρουσιάζουν το φεγγάρι σαν θύμα κακομεταχείρισης. Σύμφωνα με την περουβιανική λαϊκή παράδοση, το δάγκωσε μια αλεπού, κατά την αργεντίνικη έπεσε θύμα στα νύχια ενός τζάγκουαρ, ενώ για τους Μεξικανούς το γρατζούνισε ένα κουνέλι. Οι Εσκιμώοι υποστηρίζουν οτι είχε καλυφθεί με στάχτες και μια ινδιάνικη φυλή στη Βραζιλία πιστεύει οτι το πρόσωπο του ζεματίστηκε με βραστό νερό. Σύμφωνα με θρύλους της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, το φεγγάρι ήταν ένα σκοτεινό πλάσμα, η μετενσάρκωση του κακού.
Ευτυχώς, η τιμή του φεγγαριού αποκαθίσταται σε άλλους πολιτισμούς. Κατά τους Αλγερινούς κατέβαινε από τον ουρανό προκειμένου να παρηγορεί τα ορφανά παιδιά, τα δάκρυα των οποίων σημάδεψαν το πρόσωπο του. Οι Βιετναμέζοι το θεωρούσαν ευλογία στους γάμους. Οι Αιγύπτιοι πίστευαν οτι ήταν το αριστερό μάτι του θεού Ώρου.
Σήμερα τα περισσότερα έθιμα που συνδέονται με το φεγγάρι έχουν χαθεί. Ο εκχριστιανισμός πολλών λαών στα τέλη του 19ου αιώνα συντέλεσε καταλυτικά σε αυτό. Από εκείνη την εποχή η επιστήμη άρχισε σταδιακά να απομυθοποιεί το φεγγάρι. Το 1969 ,όταν ο Νιλ Άρμστρονγκ περπάτησε στο φεγγάρι και οι κοντινές λήψεις έδειξαν ότι τα σημάδια που είχε στην επιφάνειά του δεν ήταν τίποτα άλλο παρά κρατήρες. Η επιστημονική έρευνα "έπληξε" τη μυθική διάσταση του φεγγαριού. Βέβαια η απομυθοποίηση του από την επιστήμη δεν σημαίνει οτι σταμάτησαν οι γιορτές προς τιμήν του.
Στη Σρι Λάνκα, η σημαντικότερη γιορτή της χώρας, η Εσάλα Περαχέρα, γίνεται προς τιμή της πανσελήνου |
Κάθε Νοέμβριο, στην Γιορτή των Φώτων, οι πιστοί στην Ταϊλάνδη ρίχνουν στα νερά αναμμένα φαναράκια. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου